گروه جنگ نرم مشرق- اخبار ایران و تحلیل‌های پیرامون آن به طور مستمر در رسانه‌های خارجی - اعم از غربی، شرقی و منطقه‌ای - منعکس می‌شود. نگاهی به موضوعات پرداخته شده درباره ایران می‌تواند تصویری کلی از نقاط تمرکز این رسانه‌ها در داخل و نحوه انعکاس و جهت‌دهی آن به فضای افکار عمومی در کشورهای خود و جهان ارائه دهد.

                                                                             ****


چطور فرانسه در پرونده هسته‌ای ایران تندرو شده است

به گزارش مجله فارین پالسی، با نزدیک شدن پایان مهلت مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 5+1، آمریکا و فرانسه اختلافات روبه افزایشی دارند که برخی از آنها علنی شده است. درحالیکه کاخ سفید به شدت در تلاش است تا توافق هسته‌ای حاصل شود، پاریس همچنان مردد است.

 

جرالد آرود سفیر فرانسه در واشنگتن می‌گوید: اینکه دائماً می‌گوییم که باید تا آخر ماه مارس به توافق برسیم تاکتیک بدی است که باعث می‌شود فشارها بر ما افزایش یابد.
نماینده فرانسه در سازمان ملل نیز از ناکافی بودن پیشرفتها در مذاکرات هسته‌ای با ایران سخن می‌گوید. این حرفها در تضاد با اراده آمریکایهاست. لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه نیز گفت: فرانسه خواهان توافق با ایران است. اما توافقی که قوی باشد.

سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا فرانسه در بین کشورهای مذاکره‌کننده به کشوری تندور مبدل شده است؟ نه کاملاً. سیاست فرانسه به واسطه یک سری اصولی مشخص می‌شود که هر دو جناح سیاسی این کشور به آن اعتقاد دارند و از سال 2002 آنها را دنبال کرده‌ است. و تنشهای فرانسه و آمریکا بر سر موضوع هسته‌ای ایران تنها بخشی از اختلاف دو کشور درباره راهبرد واشنگتن در خاورمیانه است.

اختلافات دو کشور درباره ایران ظرف چند ماه گذشته افزایش نیز داشته است. فرانسه فکر می‌کند که در مذاکرات هسته‌ای به حاشیه رفته است. مذاکراتی که در ابتدا بین ایران و تمامی اعضای گروه 5+1 شروع شد، حالا عمدتاً به مذاکرات بین ایران و آمریکا مبدل شده است. این انزوا با فشارهای زیاد آمریکا همراه شده است. دیپلماتهای فرانسوی از این مساله شکایت می‌کنند که آمریکایی‌ها آنها را وادار به نرمش بیشتر درباره موضوعات حساس می‌کنند تا بتوانند در مهلت مقرر به توافق هسته‌ای با ایران دست یابند.  

فرانسه برخلاف آمریکا چندان عجله‌ای ندارد. همانطور که سفیر فرانسه در آمریکا در صفحه توییتر خود نوشت: ما توافق هسته‌ای را می‌خواهیم. آنها به این توافق نیاز دارند. تاکتیک و نتیجه مذاکرات باید این عدم‌تقارن را نشان دهد.

اما اختلافات بین مواضع فرانسه و آمریکا فراتر از فرآیند بوده و مفاد را نیز شامل می‌شود. رفع تحریمها، ظرفیتهای تحقیق و توسعه، تعداد سانتریفیوژهایی که ایران در اختیار خواهد داشت، مدت زمان توافق جزو موضوعاتی هستند که دو کشور با هم اختلاف دارند.

یکی از موضوعات مهم مورد اختلاف زمان بازگشت هسته‌ای است. بر طبق گزارشات، توافق هسته‌ای طوری طراحی شده است که زمان بازگشت هسته‌ای حداقل یک سال باشد. اما، فرانسه می‌خواهد این زمان حتی بعد از توافق هسته‌ای ادامه یابد. آنها معتقدند که ده سال صرف مذاکرات شده است. پس این زمان کوتاه است.
دیپلماتهای فرانسوی معتقدند که اگر توافق سیاسی تا 31 مارس حاصل شود، فقط گام اول برداشته شده است و مذاکرات فشرده باید همچنان ادامه یابد. در حقیقت، فرانسه به دنبال یکسری توافق موقت است.

باید به این نکته توجه داشت که این چیز عجیبی برای فرانسه نیست. پاریس همیشه درباره ایران سیاست سختگیرانه‌تری به نسبت دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپایی داشته است. این سیاست از زمان ریاست جمهوری نیکلاس سارکوزی در فرانسه حاکم بوده است. فرانسه همیشه از افزایش تحریمهای اروپا خارج از چارچوب سازمان ملل حمایت کرده است. این کشور نقش به سزایی در متقاعد کردن دیگر کشورهای اروپایی در تصویب ممنوعیت واردات نفت از ایران داشت.

در حقیقت، سیاستهای فرانسه در قبال ایران توسط گروهی از دیپلماتها طراحی می‌شود که اطلاعات کافی از راهبردهای هسته‌ای داشته و آشنایی کاملی هم از ایران دارند. این دیپلماتها معتقدند که برنامه هسته‌ای ایران صلح‌آمیز نیست و توافق هسته‌ای بد به ایران اجازه می‌دهد تا توان خطرناک غنی‌سازی اورانیوم  خود را حفظ نماید.

سیاست‌گزاران فرانسوی نیز به آمریکایی‌ها اطمینان ندارند و از ابراز علنی اختلاف خود با سیاستهای آمریکا در خاورمیانه نمی‌هراسند. آنها معتقدند که کاخ سفید به دنبال تغییر سیستم هم‌پیمانان در خاورمیانه است، سیستمی که در آن ایران جایگزین عربستان سعودی، قطر و امارات می‌شود.

دیپلماتهای فرانسوی معتقدند که گفتگوهای هسته‌ای تنها بخشی از فرآیند عادی‌سازی روابط تهران و واشنگتن است. کاخ سفید تمامی مسئولیت مبارزه با نیروهای داعش را به نیروهای ویژه ایرانی و شبه‌نظامیان مورد حمایت این کشور سپرده است. فرانسه این اقدام را بی‌حاصل می‌داند، اقدامی که باعث نادیده گرفتن هم‌پیمانان عرب آمریکا و طرفداری از تهران شده است. 

 
اردوغان برغم تنشهای بین دو کشور به ایران سفر می‌کند

به گزارش روزنامه کویت تایمز، رجب طیب اردوغان روز گذشته گفت که هفته آینده به ایران سفر خواهد کرد. این سفر در حالی انجام می‌شود که وی در جنگی لفظی، ایران را به دست داشتن در آشوب‌های یمن و برنامه‌ریزی تهران برای سلطه بر منطقه متهم کرده بود. در پی این اظهارات، سفیر ترکیه در تهران توسط وزارت امور خارجه ایران برای ارائه توضیحات فراخوانده شد.

 

1. برداشتن تحریم‌ها: ایران خواستار رفع آنی تحریمهای بین‌المللی است که به اقتصاد این کشور آسیب رسانیده است. ایالات متحده می‌خواهد که این تحریمها در بازه زمانی 20 ساله و یا بیشتر برداشته شوند تا ایران همچنان از مفاد توافق‌نامه پیروی نماید. هر دو طرف معتقدند که برداشته شدن تحریمها به رفتار ایران بستگی خواهد داشت. به نظر می‌رسد که مذاکرات به سوی توافق بر سر بازه زمانی 15 ساله پیش می‌رود.

2. ذخائر سوخت هسته‌ای: ایران ذخائر اورانیوم غنی‌شده بسیاری در اختیار دارد که می‌توان از آنها برای تولید بمب اتمی استفاده کرد. قدرتهای دنیا می‌خواهند که این ذخائر برای فرآوری به روسیه منتقل شود، اما تهران با این پیشنهاد مخالف است. یک راه‌حل این است که سوخت هسته‌ای به صورتی رقیق شود که نتوان از آن برای تولید بمب اتم استفاده کرد.

3. سانتریفیوژها: ایران در حال حاضر از نیمی از 19000 سانتریفیوژ خود برای تولید سوخت اورانیوم استفاده می‌کند. ایران اصرار می‌کند که به 200000 سانتریفیوژ نیاز دارد تا تمامی تاسیسات خود را فعال نگه دارد. اما، آمریکا بر وجود 6500 سانتریفیوژ در ایران اصرار دارد.

4. سایتهای هسته‌ای مستحکم: آمریکا از ایران می‌خواهد تا تاسیسات غنی‌سازی اورانیوم فوردو را که دور از حملات احتمالی هستند را برچیند. مذاکره‌کنندگان از ایران خواسته‌اند تا از این تاسیسات برای ساخت سانتریفیوژ و نه غنی‌سازی اوارنیوم استفاده کند.

5. بازرسی: مساله این است که چطور می‌شود مانع از فریبکاری ایران شد. آمریکا خواستار بازرسیهای سرزده از تمامی سایتها از جمله تاسیسات نظامی است. اما، ایران امنتاع می‌کند. مذاکره‌کنندگان معتقدند که پس از دستیابی به توافق، ایران شاهد گسترده‌ترین بازرسی‌هایی خواهد بود که تا کنون تجربه کرده است. 

بزرگترین هزینه ای که آمریکا در ازای همکاری با ایران می‌پردازد

به گزارش مجله وال استریت، کمتر منطقه‌ای در دنیا مثل خاورمیانه چنین تغییرات وسیعی را تجربه کرده است، تغییراتی که عمدتاً ظرف مدت پنج سال رخ داده‌اند. این تغییرات با کاهش تاثیرگذاری آمریکا به نفع ایران بوده‌اند.

کشورهای عربی که با نفوذ ایران مقابله می‌کردند دچار بحرانهای جدی شده‌اند: عراق دیگر کارایی خود را از دست داده است، مصر درگیر چالشهای داخلی است، در سوریه آنچه از حکومت بشار اسد باقی ماده است چیزی است که کاملاً به ایران و حزب‌الله لبنان وابسته است.

ظهور داعش نه تنها ایران را به چالش کشید، بلکه فرصتی را برای این کشور فراهم آورد تا نفوذ خود را در بین گروه‌های شیعی عراقی افزایش دهد. حکومت‌داری نادرست در یمن باعث شد تا پای ایران به آن کشور نیز کشیده شود.

عجیب است که تلاشهای ایران برای دستیابی به انرژی هسته‌ای که زمانی تقبیح می‌شد، حالا به کمک این کشور آمده است تا از انزوا بیرو آید. مذاکرات هسته‌ای باعث شروع همکاری بی‌سابقه‌ای بین تهران و واشنگتن شده است. هیچ شکی وجود ندارد که دلیل مماشات اوباما با بشار اسد واهمه از این مساله است که مبادا گروه‌های نیابتی شیعی مورد حمایت ایران خدشه‌ای به تلاشهای واشنگتن برای توقف برنامه هسته‌ای ایران وارد آوردند. مذاکرات به مقامات این کشور کمک کرده است تا اقتصاد خود را احیا نمایند.

با این حال، مذاکرات هسته‌ای باعث ایجاد شکافی بین واشنگتن و هم‌پیمانان نزدیک آن در خاورمیانه شده است. توافق هسته‌ای ممکن است بتواند سرعت برنامه هسته‌ای ایران را کند نماید. اما، اینکه آمریکا افزایش قدرت و نفوذ ایران را نادیده بگیرد می‌تواند در آینده برای واشنگتن و دوستان آن دردسرساز شود. منافع آمریکا با افزایش قدرت ایران تامین نمی‌شود.